Bij Ruud en Jan Wennekers op hun boerderij naast de Keinsmerwiel bij Schagen scharrelen grote zeugen lekker buiten. De varkens krijgen alle ruimte en vrijheid om te leven en zich te wentelen in de prut. Ruud en Jan zijn trots op hun biologische boerderij. Het vlees gaat van de boer tot bord.
Elke dag werken ze met veel plezier en genieten ze van de dieren en de omgeving. Hun boerderij staat onderaan de Westfriese dijk, zoals de omringdijk hier heet.
In de lente zetten ze een groot deel van hun grond plas dras om de weidevogels de kans te geven daar te foerageren.
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
Op heden komt 't er zo gien meer van, maar eerder deje we altoid swarte-bessewoin make. As ik er an dink zit ik er nag van te slikbekken. Je mochte voor die woin nooit gien oizeren panne gebruike, dat woi hadde d'r 'n kloine keulse pot voor. Je zette d'r drie pond swarte besse glis onder water in en deer ging wat minder suiker bai, zeg maar zô'n twei en 'n half pond. Da's den 'n goeie verhouding. Je konne ok zes pond besse om voif pond suiker neme. Nou, die hus most alle dage omroerd en d'r zat 'n gasie over voor dat er gien stof of miggies bai kome zou.| Zes weke hielde we dat vol en den werd de boel zeefd deur 'n neteldoek en in de flesse goten. En lékker! Kroig jij d'r ok zô'n zin in? Nou ik dink dat ik nag weer ders an de gang gaan. 't Is gien ledebrekerswerk en je kenne 't sachs met drie pond perbere.
Uit: Van mense, sente en ketelkost van Nel van Laren-Zwuup.
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
Het blijft de gemoederen immer bezig houden: het standbeeld van Jan Pietersz. Coen op de Roode Steen in Hoorn. Zie Verhaal van de maand juni 2015.
Opnieuw veel ruzie en gedoe rond het standbeeld uit 1893 op de Westfriese Omringdijk.
In 2011 werd er een bord bij geplaatst dat de daden van Coen nuanceert. Maar dat blijkt niet genoeg in deze tijd van Black Lives Matters. Tijden veranderen, meningen ook.
Ad Geerdink, directeur van het Westfries Museum pleit voor een alternatieve creatieve weg om recht te doen aan de verschillende standpunten van laten staan of weghalen.
Geerdink: ‘Ooit heeft men voor het standbeeld een ontwerpwedstrijd uitgeschreven. Dat leidde tot het monument dat we nu kennen, door Ferdinand Leemhof. Waarom doen we dat anno 2020 niet opnieuw? Bijvoorbeeld met een opdracht aan kunstenaars om iets toe te voegen aan het standbeeld waarin onze hedendaagse worsteling met de minder fraaie kanten van het verleden zichtbaar en invoelbaar wordt. Met zo'n oplossing maak je als stad van de Gouden Eeuw duidelijk dat je bereid bent je eigen geschiedenis kritisch te bevragen, zonder hem weg te stoppen.’
Cartoonist Frank Muntjewerf doet alvast een voorzet.
Bron: NHD
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
Lenie van Balen-Deen
Het is windstil en de zon maakt het heel aantrekkelijk. Afgelopen nacht vorst aan de grond en die kou voelen we wel. De muts en handschoenen kunnen er nog wel even bij. We lopen langs het spoor van de stoomtrein naar molen “De Herder“.
Een achtkanter. Een met riet gedekte stellingmolen. Naast meelmolen de Herder staat het pittoreske Poorthuisje. In het huisje woonde de poortwachter die vroeger 's nachts en bij bedreigingen van buitenaf de stadspoorten afsloot. Nu is er een zitje in het huisje en op het sfeervolle terras koffie, thee, fris en natuurlijk het lekkerste biertje van West-Friesland: Klap van de Herder.
Om nu, de andere kant op te lopen -het wandelrouteboekje geeft één richting aan- vraagt wel wat gis werk. Als we de markeringen maar kunnen ontdekken. Eenmaal op de dijk staan er natuurlijk de geijkte rode paaltjes. We komen langs de spoorlijn lopend, de snelweg overstekend via het Zwarte Pad naar Opperdoes. We willen graag het natuurgebied inlopen, maar dat ziet er erg blubberig uit, dat gaat 'm niet worden. We lopen een padje verder rechtsaf en komen alsnog in het natuurgebied. Officieel een waterberging, waar veel vogelsoorten zijn te ontdekken.
Via de dorpsstraat en de nieuwe rotonde richting HVC, zoeken we de Omringdijk op. Hier lopen we rechts van de dijk, waar af en toe een trekker en vrachtwagen ons passeren. De schaduw van de bomen maakt dat we niet volop in de zon lopen en hopen dat het fietspad langs de weg er nog is. Dat pad is er pas vanaf het Wagenwiel. Daar kunnen we ook op de dijk zelf lopen, waar nodig zijn daar opstapjes geplaatst. Het gras is nog te sompig, zo krijgen we kleddernatte schoenen. Het fietspad is een goed alternatief. Afvalbakken staan helaas aan de verkeerde kant van de weg. Nel waagt de gevaarlijke oversteek en trekt zich niets aan van mijn waarschuwingen. Gelukkig loopt ze even later weer naast me en de handen weer vrij. Een bananenschil moet je echt niet in je tas willen doen. Geheid dat je het vergeet en je er een smurrie achtig iets later uit je tas moet verwijderen.
Op het pad ter hoogte van Aartswoud wordt het pad voor ons, schoon gebezemd-handwerk! Een hele eer vinden wij. We nemen even de tijd om een praatje te maken met de harde werker, die het hele pad vanaf het Wagenwiel ter hand heeft genomen. Het viel ons al op dat het pad goed te lopen was… Dank! Even verder zijn collega die het erg druk heeft als verkeersbeveiliger –dat zei hij zelf–, nam de tijd om een praatje te maken! We kunnen veilig verder met zulke hardwerkende wegwerkers, en steken de weg over op de Omringdijk richting Winkel. Deze route is toch wel verbeterd in al die jaren. Een fietspad met een houten afscheiding, heel mooi en robuust. Dat zal wat gekost hebben. Er is veel tegenstand geweest. Het fietspad mocht er niet komen op deze authentieke Omringdijk. Maar is wel veiliger. De vrachtwagens zoefden de vorige loop vlak langs je heen. Ja, zeker een verbetering! Een mooie kleurige grenspaal staat er aan het begin.
We komen voorbij het witte bruggetje wat het land in loopt. Het leek toen veel groter. Nogmaals er even opgelopen en genieten van het weidse uitzicht. We lopen richting Kolhorn, Het dorp Colhorn lag tot 1844 aan de Zuiderzee en was een vissersdorp. Sinds het inpolderen ligt het dorp zo'n 20 kilometer landinwaarts. Op de dijk staan nog een paar oude boeten (schuren). Hierin werd vroeger turf en andere handelswaar opgeslagen. In Kolhorn een stop bij het Ankertje. Daar zit je mooi an!
Onderweg de eerste lammetjes alweer zien dartelen bij hun moeder. Altijd weer vertederend en grappig, duidelijk een teken van het voorjaar.
De kronkelige Omringdijk is op deze route erg hoog, waardoor je hier een prachtig weids uitzicht hebt naar beide kanten.
Wat een eindeloze velden en akkers. Je zal er maar met het handje bollen rapen… ja, ik weet het, niet meer van deze tijd. Verder lopend op de Omringdijk via Kreil en Pooland, zien we in de verte rook aan de horizon. Waar rook is, is vuur. BRAND! En dichterbij traceren we daar ook de dader delict. Nel is de nuchtere van ons twee en zegt dat daar restanten riet gecontroleerd wordt verbrand, zwart geblakerd land het resultaat. Ganzen en andere zwermen vogels, vliegen onrustig met en door elkaar vlak boven ons hoofd.
Het deed ons beiden gelijk denken aan The Birds een Amerikaanse thriller/horrorfilm uit 1963, van Alfred Hitchcock. De speciale effecten en de filmmuziek, of het gebrek daaraan, zijn stilistische kenmerken. Een aanrader, maar wie heeft die niet gezien…
In Keinse staat een kapel met sterke aantrekkingskracht voor gelovigen. Dit omdat sinds 1510 een cultus is ontstaan over het daarvoor aangespoelde houten Mariabeeld. Dat was in een put geraakt en schoongespoeld, gereinigd zoals gelovigen dat zien. Ter plekke werd een kapel gebouwd voor het beeld. Maar tussen 1573 en 1585 verdwenen zowel de kapel als het Mariabeeld. De put bleef echter altijd volk trekken. Het duurde tot 1954 dat er een plan kwam voor een nieuwe kapel. Na hier een koppie thee te hebben gedronken, hebben we er even aan getrokken, de spurt erin, Schagen zien we al een tijdje liggen maar lijkt niet dichterbij te komen. De Omringdijk gaat er niet rechtstreeks heen. We komen dan toch in Schagen aan en hebben er ruim 7 uur over gedaan. Niet snel maar je moet ook genieten onderweg!!
In de trein, waar we overstappen in Heerhugowaard en Hoorn, voor we in de trein naar Enkhuizen zitten, komen we moe en voldaan weer thuis. Weer gefikst!
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
Onder deze titel is een nieuw wandelpad gerealiseerd.
Op 28 februari presenteerde Wandelnet samen met Recreatieschap Westfriesland de route en gids ‘Streekpad Westfriese Omringdijk’.
Westfriezen weten dat onze Westfriese Omringdijk 126 km lang is. Het Wandelnet kan er geen genoeg van krijgen en heeft er 150 km van gemaakt. Hier en daar wordt de dijk verlaten en wordt er binnen en buiten de dijk gemeanderd. Een mooie gelegenheid om Westfriesland te leren kennen en er van te genieten.
Met de Wandel- en Fietsbeurs in Utrecht werd de wandelgids in een presentatie toegelicht. Als leden van de Cultuurclub de Westfriese Deurlopers waren we aanwezig.
Het streekpad is aangegeven met 1200 internationaal gebruikelijke markeringen voor meerdaagse rondwandelingen: een gele en rode streep onder elkaar. In de wandelgids staan wetenswaardige gegevens over Westfriesland.
Het oudste geschrift waarin de Westfriese Omringdijk genoemd wordt, dateert van 1250, hij moet dus ouder zijn. Eeuwenlang hebben Westfriezen gewerkt aan de dijk, zo probeerden ze zich te beschermen tegen het water; de stormen uit het noordwesten en de dreiging van wat toen de Zuiderzee was.
Langs dit provinciale monument neemt de spiksplinternieuwe 150 km lange route je mee van Hoorn langs de Beemster, Schermer naar Alkmaar en vervolgens langs het Noord-Hollands kanaal. Je zweeft als het ware over de hoge, smalle dijk via Schagen naar Winkel. Onderweg passeer je wielen, de restanten van dijkdoorbraken in de vroege middeleeuwen – de littekens in het landschap. Langs de Wieringermeer, kasteel Radboud in Medemblik loop je naar Enkhuizen, met uitzicht op het Markermeer naar Hoorn. Kortom met deze route wordt een nieuwe parel aan het wandelnetwerk Noord-Holland en dat van Lange-Afstands-Wandelpaden (LAW's) toegevoegd.
Als Deurlopers zeggen we: GAAN.
Het Streekpad is een initiatief van Recreatieschap Westfriesland en wordt mede mogelijk gemaakt door subsidie van de Provincie Noord-Holland. Het beheer en onderhoud worden verzorgd door Recreatie Noord-Holland, Recreatieschap Westfriesland en vrijwilligers van Wandelnet.
Namens het Westfries Genootschap mocht ik achtergrondinformatie leveren.
Uit handen van Ankie van Dijk, directeur van Wandelnet ontving Nico Slagter voorzitter van Recreatieschap Westfriesland vol trots de nieuwe Wandelgids:
“Deze prachtige wandelroute toont echt Hollands karakter. Het nieuwe Streekpad geeft meer bekendheid aan dit tastbare monument in het landschap.” (Foto Netty Zander)
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
Het stadhuis van Enkhuizen staat op de Breedstraat, een deel van de Westfriese Omringdijk.
Architect was Steven Jacobszn Vennekool. Hij leefde ongeveer 1660- 1719. Hij ligt begraven in Amsterdam. Vennekool was een leerling van Jacob van Campen. Deze laatste heeft het Koninklijk paleis op de Dam in Amsterdam gebouwd.
Het stadhuis van Enkhuizen. (Foto Netty Zander)
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
Met de ogen naar de grond gericht en daardoor de horizon hoog in het blikveld, onderzoekt Piet Lont de Westfriese Omringdijk in deze houtsnede. Hij geeft hier uitdrukking aan eenzaamheid.
Buitendijks land
Binnendijks land
Buiten gedijkt
Ingedijkt
Zanddijk
Kleidijk
Kanaaldijk
Omloopdijk
Ringdijk
Inlaagdijk
Grasdijk
Wierdijk
Westfriese Omringdijk
Foto van een houtsnede. (Foto Netty Zander)
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
Voor allegaar, een heêl best jaar. (Foto Netty Zander)
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
