Westfries Genootschap » Publicaties » Weblog Uit en Thuis » 2021 » 19 november
De Najaarsstreekmiddag was dit jaar op zaterdag 13 november in Partycentrum De Vriendschap in 't Veld. Na mijn welkomstwoord presenteerde bestuurslid Hans van Kampen de vernieuwde folder met adviezen voor historisch verantwoord kleurgebruik voor buitenschilderwerk in Westfriesland, met onder andere aandacht voor het Westfries groen.
Michiel Bartels en John van Lunsen van Archeologie West-Friesland vertelden over het archeologisch onderzoek in de zomer van 2021 in de buurt van 't Veld naar het vergeten kloostercomplex van de Klopjeszusters. Buiten was een kleine expositie te zien van voorwerpen die tijdens het onderzoek gevonden zijn.
Nadat in 1572 de steden in het Noorderkwartier onder het gezag van de aanhangers van Willem van Oranje
kwamen te staan, werd in Westfriesland het Protestantisme de enig toegelaten religie. De katholieken mochten
hun geloof niet meer in het openbaar belijden. Zij hielden daarom bijeenkomsten buiten de steden en de dorpen
in het open veld of in zogenaamde schuilkerken. Deze bijeenkomsten werden door het Protestantse gezag gedoogd.
Hans van Kampen toont enkele exemplaren van de vernieuwde kleurenfolder.
(Foto Frans Leek van Stichting Projector)
Schuilkerken zagen er van buiten vaak uit als gewone huizen. Dichtbij 't Veld werden in 1593 op een stuk
land eenvoudige huisjes gebouwd die sober werden ingericht. Daar vestigde zich een geloofsgemeenschap van
de Klopjeszusters. Dat waren ongehuwde katholieke vrouwen die voor een priester de gelofte van kuisheid,
armoede en gehoorzaamheid hadden afgelegd. Zij droegen zwarte bovenkleding en zwarte, bruine of grauwe
onderkleding. Versierselen op de kleding waren niet toegestaan en op het hoofd droegen de zusters een zwart
kapmutsje. Zij droegen een vingerring als symbool van hun huwelijk met Christus. De naam Klopjeszuster is
een verwijzing naar het kloppen op de deuren van de huizen van geloofsgenoten om deze op te roepen naar het
klooster te komen voor de heilige mis. Het terrein van het klooster grensde aan De Rijdt, een moerassig
gebied waar de zusters een vlasroterij hadden. Van de vezels van geroot vlas kon linnen worden geweven.
Waarschijnlijk moesten de zusters vanwege wateroverlast verhuizen. De Rijdt werd later ingepolderd. Tussen
1632 en 1639 werd in 't Veld een nieuw klooster gebouwd op de plek waar nu de Sint Martinuskerk staat. Het
klooster heeft tot ongeveer 1740 bestaan.
Na de uitleg over het archeologisch onderzoek liet Dick Ham van Stichting Projector een film zien met opnamen van de Westfriese Omringdijk. Vooral de opnamen die met een drone gemaakt waren spraken tot de verbeelding. Aansluitend vertelde bestuurslid Netty Zander over de wandelroute die beschreven als Streekpad Westfriese Omringdijk in een boekje van Wandelnet. Het boekje kreeg als titel mee ‘Wandelen langs een Icoon in het Noord-Hollands Landschap’. Deze wandelroute was een van de vijf genomineerde routes voor de verkiezing van het Beste Wandelpad van de Benelux 2021. Het boekje was tijdens de bijeenkomst te koop.
Na de pauze werd het programma vervolgd met de vertoning van films uit het archief van Stichting Projector. De beelden uit de periode 1915-2017 vielen bij velen goed in de smaak.
Na afloop van het officiële gedeelte van het programma volgde de nazit met een hapje en een drankje en kon er teruggeblikt worden op een geslaagde bijeenkomst.
Jan Smit
Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.