Creatief Westfries » De leste nuwtjes » 2012

In memoriam Cor Oudendijk

Op 18 juli is Cor Oudendijk, na een kort ziekbed, overleden.
Op 24 juli hebben velen hem, tijdens een indrukwekkende plechtigheid in Schagen een laatste groet gebracht.
Namens de redactie van Skroivendevort en namens skroifgroep Langedijk-2 heeft IJs Broers tijdens die plechtigheid onderstaande tekst voorgelezen:

Lieve Janny, Patrick en Robin, schoondochters, familie en vrienden van Cor,

Zomaar opeens... Of liever in de taal waar Cor zo van hield: zommar inienen.
Zommar inienen kwam 'r met de Pinkster bai ons 'n mailtje binnen. Van Cor:
‘Slecht nuws, DE ziekte heb moin te pakken; ik zel niet beter worre.’
Een onverwachse klap in je gezicht ken niet harder ankomme.

Zommar inienen moste we leve met de gedachte: demie is Cor d’r niet meer. We konne oôs dat niet voorstelle.
Cor, die van 't begin of an, in 1988, in de redactie zeten heb van 't West-Friese kwartaalblad Skroivendevort.
Cor, die bai alle vergarings van die redactie verlegen duidelijk anwezig was.
En Cor, die bai de duizende lezers van 't blad alle kere een gloimpie op de toet toverde, al laze ze zoin stukkies.

Zommar inienen moete we Cor misse op de eivende van skroifgroep Langedoik-2. Hai maakte met zoin anpak die eivende alle kere zô gezellig. Hai gaf eerlijke kritiek op de stukkies die voorlezen werde. Eerlijke kritiek, maar altoid op zô'n vriendelijke menier.
Weer of ie ze vedaan haalde, wete we niet, maar Cor kwam op die eivende ok altoid, zommar inienen, met prachtige gezegdes opperdan. 't Beurde welders, dat ientje van de groep gien stukkie skreven had voor die eivend. Die zee den een beetje skimmelig: ‘Ik heb niks!’ ‘Nôh,’ zee Cor den lachend, ‘den hei je nag minder as onze kat, want die heb nag 'n steert.’ En met 'n gloim begon den de volgende voor te lezen.

Zommar inienen is dat allegaar oflopen. We gane Cor verskrikkelijk misse: z'n eerlekhoid, z'n bloihoid, z'n kammeraadskap, z'n spreuke, z'n energie, z'n vriendelekhoid en z'n mooie stukkies.

Janny en femilie, de lede van de skroifgroep van Cor en de lede van de redactie condolere jullie met 't heengaan van Cor. Mogen jullie bij elkaar kracht en troost vinden om dit heengaan te verwerken.
Weet, dat Cor bij ons een onuitwisbare indruk achterlaat. Hij heeft ons, door gewoon Cor te wezen, voor altijd geïnspireerd en hij heeft ons veel geleerd.
Ook de prachtige spreuk op de rouwkaart bevat voor ons allen 'n les: Al denk je dat je 't hewwe, hei je 't net had.
Carpe diem, pluk de dag, geniet van 't moment. We zullen proberen dat te doen.

An 't end van 'n skroifeivend of 'n redactie-vergaring zee Cor welders: Best gaan, joôs, niet vochten.
Dat kenne we vedaag niet zegge. 't Is hêlegaar niet gaan, zôas we wouwe. En Cor had best vechte wullen. Maar die geniepige vaiand was al begonnen met vechten, voordat Cor wist dat 'r vaiand was. Wat oneerlijk.

Lieve Janny, familie en vrienden, we zullen de unieke stem van Cor niet meer horen. Dat is heel erg. Vooral ook, omdat dit droevige alles zomaar opeens gebeurde.
Zommar inienen.