Dialectedag

Jullie hewwe meskien wel hoord dat wai, Anja, Ellie en ik vroegen wazze voor de dialectedag. Nôh, we hewwe een mooi daggie had.
We zatte vooran, want den kostte 't niet zoveul toid om op 't pôdium' te kommen. Nôh, dat pôdium mocht er weize! Flink houg!
Ze hadde 't 'r zelf inbouwd van skragies met plate d'r op.
Eerst krege we een Duitse jongeman, die heêl goed Nederlands praatte en die ofstudeerd was op 't Derpers. Hai gaf heêl goed de verskillende klankveranderings an. Nôh ja koik, toen hai later antoônde dat de ouwere meer Derpers praatte as de jongere hadde wai dat ok wel verspelle kend.
Toch is t heêl foin dat zokke jonge minse, ok drok doende binne met 't dialect.
D'r was nag een jonge kirrel die bezig was an een Derper woordeboek.
Deernei kwamme de optredes. Veulal pare in 'n samespraak. Huizen, de Zaan en vezelf ok de Derpers. Twei ouwe woifies hadde twei jaar leden puur succes had. Maar ja, dat hew je met ouwe woifies, ientje leefde d'r nou gien meer. Maar ze hadde der een aar bai vonden. Nag kwiek en nag maar zesentachtig.
Ze wazze baiegaar mooi in 't pak. Lange rokke.
Met de hulp van effies ien handje bestege ze 't pôdium.
Ze mochte zitte, want ja ze benne plotsverrekening al een daggie ouwer.
De nuwkommer ging zitte en .....zakte geloidelek an met de stoel achterover en met de biene omhoug nei 't publiek toe. Gelukkig dat ze lange rokke an had.
Ze verbreeuwde d'r niet van, de hulptroepe skôte geloik toe en hese d'r weer omhoug. Wat was er beurd? De achterpôte van de stoel wazze tussen twei plate deur skouven. Maar de woifies liete d'r oigen niet uit 't veld slaan.
Ze voerde een mooie akt op. De nuwkommer had wel efkes moeite met de microfoôn. Heur houfd draaide maar heur hand niet.
Meskien as DINH-groep geld over het, kenne ze een keer van die houfd microfoôntjes koupe. Das puur makkelijker en den benne alle samensprake ok beterder te verstaan. Want nôh ja koik, dialect is al niet zô makkelijk verstaanbaar en as je 't den ok nag niet goed hore kenne is 't hillegaar een klus.
As ze 't in de zaal niet hore konne riep de hêle zaal oftig: ‘Luier!’
Voor moin wazze de liedjes 't hougtepunt.
Wai moste as leste. Ik zat wat in de poepse karn. 't Was allegaar wat aars weist as zoas wai dat doene. De man die oôs ankondigde zoi nag: ‘Niet langer as een kwartier.’ Nôh deer hielde wai oôs wel an. Toid opnomen met de aaiere wekker.
We dede om en om. Anja en Ellie begonne met een liedje. Ik docht, ik doen maar korte roimpies, dat hadde ze die middeg nag niet had en 't pregram was al wat uitloupen. We hadde best wel succes.
Later in de zaal zoide de mense: ‘Wat konne we julle goed verstaan.’
Alle deêlnemers krege an 't end een mooie ruiker bloeme, voor moin gien verrassing want die had ik samen met Anja nei in binnen sjouwd.
De jonge man van 't woordeboek liep nei ofloup met de lege bloemedoôs met oôs mee nei Anja's auto.
Nag efkes neiprate over 't dialect en over de mooie middeg.

Ans Klomp-Wetsteen

Andere artikelen op deze website:

Hé, is dat Westfries?

160. De handel op de veemarkt was levendig; de skossen waren druk in de weer (de daghandelaars die op dezelfde dag kopen en verkopen).

Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.

© 1924-2023 Westfries Genootschap - Contact - Sitemap - Privacyverklaring

West-Friesland, een streek met karakter binnen de Omringdijk.