Misschien kende nog niet iedereen het verschil tussen deze twee gradaties, maar na de excursie naar kasteel De Haar en de Loosdrechtse plassen bestaat die onduidelijkheid niet meer.
We werden verrast door onverwacht prachtig weer toen we op de ochtend van de 12e april vertrokken naar kasteel De Haar in Haarzuilens. Zelfs 's middags op de boot varend over de plassen, stond er vrijwel geen wind en konden we op het bovendek genieten van de zon!
Maar eerst dus naar het grootste en meest luxueuze kasteel van Nederland. Voor de vervaardiging van elk detail, hoe klein ook, zijn kunstenaars en ambachtslieden ingeschakeld die met gebruikmaking van prachtige materialen het kasteel met wel 200 kamers, van alle gemakken hebben voorzien. En dan praten we over het begin van de 20e eeuw. Electrische verlichting, centrale verwarming, warm en koud stromend water en een lift zijn slechts enkele voorbeelden van dergelijke gemakken. Het gebouw is met de daarin ondergebrachte kunst een groot “gesamt”kunstwerk dat een enorme waarde vertegenwoordigt. Dat alles is te danken aan een “puissant” rijke familie en een creatieve architect. Het waren baron Etienne van Zuylen en zijn vrouw Hélène de Rothschild die samen met architect Pierre Cuypers (van het Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam) zorgden voor een neo-gotisch sprookjeskasteel. Hoever de detaillering ging blijkt wel uit het feit dat Cuypers ook het bestek ontwierp, bestaande uit 850 onderdelen, waaronder olijflepels en druivenschaartjes!
Wij als nuchtere Westfriezen konden ons vergapen aan de keuken, de prachtige Balzaal en de Ridderzaal en zelfs de slaapkamer van de barones kende voor ons geen geheimen. De gidsen die ons rondleidden kenden alle details en achtergronden waardoor wij in een korte tijd toch een redelijke indruk kregen van het kasteel en zijn bewoners.
Al dwalend door het gebouw besef je dat het toch wel ongelijk verdeeld is in de wereld, maar aan de andere kant is het prachtig dat wij een dergelijk erfgoed kunnen bezoeken en bewonderen, immers zonder de financiële mogelijkheden die de bouwers hadden, was dit sprookjeskasteel er niet geweest.
Na het bezoek aan De Haar ging de bus naar de Loosdrechtse Plassen, waar de boot klaar lag voor een vaart over de Vecht en het plassengebied. Tijdens de lunch konden we al varend genieten van de vele buitenplaatsen en landhuizen langs de rivier, voor het merendeel in de Gouden Eeuw daar gebouwd door rijke handelslieden uit Amsterdam. Ook deze gebouwen vallen in de categorie “nauwelijks te betalen voor gewone mensen”, maar er is toch duidelijk een gradatieverschil met kasteel De Haar. Tijdens het tweede deel van de tocht, over en door het plassengebied wees de kapitein ons op de diverse landhuizen van de nieuwe rijken die in dit gebied zijn neergestreken, waaronder Jeroen Pauw en de voormalige dj Joost de Draaier (Willem van Kooten)
Het was de eerste keer in 10 jaar dat wij een excursie hebben georganiseerd die ons voorbij Amsterdam bracht. We hebben dat altijd proberen te voorkomen vanwege mogelijke vertragingen door verkeersproblemen. Aangezien er slechts een klein oponthoud optrad, biedt dat wellicht mogelijkheden om ook in de toekomst vaker naar het Zuiden af te reizen.
Voor mij was het de laatste keer dat ik als lid van de reiscommissie met veel plezier mijn bijdrage aan het jaarlijkse uitje mocht leveren. Ik vond dat het na 10 jaar tijd werd dat een ander het stokje van mij gaat overnemen.
Namens de reiscommissie
Stan Nuveen
