Bibliotheek » WFON » 1994 » Pagina 14
Rebarberpap-ontploffing
Eerder verschenen in West-Frieslands Oud & Nieuw, 61e bundel, pagina 14.
Uitgave: Historisch Genootschap "Oud
West-Friesland", 1994.
Auteur: Kees Chattellon.
Kees Chattellon
Wille jullie wat rebarberstêle mee? Aaf en Harm ware bai kennisse weest en zouwe weer op huis
an gaan, toen hullie dat anbôden werd. Nou ware ze alle twei merakel gek op rebarberpap, dat ze
zoide gien nei.
Met de bos rebarberstêle onder z'n arm, stiefelde Harm en z'n Aaf een stukkie de durpsstreit in,
nei huis.
Drekt de ochtend ternei hakte Aaf de lange stêle an mootjes, kieperde de hêle mikmak in
de pan, zòdat ze 's middags van de pap geniete konne.
Alles ging zô as 't most, allien 't deksel van de pan sloôt niet al te goed. Of beter zoid,
't sloôt te goed, want 't zat klemvast op de pan.
En dat liep mooi fout of. Want toen de zure, dreiderige kliederkluwen begon te borrelen en al dansende
begon te koken, werkte dat as stoom in een ouwe stoomketel. En op de pan zat gien ding dat fluite ging
as de druk te houg werd en ok gien voilighoidspen. De spanning werd erger en erger. 't Most buige of
barste. En buige deed 't niet, dat 't werd barste.
As 'n reket vloog 't deksel met een verschrikkelijke knal van de pan de lucht in en alle pap d'r achteran.
't Leek wel een vallende ster in 't heêlal met een steert van pap achter 'm an.
Op dat helse kebaal vloog moeder Aaf (die buiten was) 't huis in en vader Harm (die in huis was) nei
buiten. Alle twei om te zien wat 'r an de hand weze kon.
Hullie dochte an een gasontploffing of een vliegtuig dat ergens op een dak vallen was.
Een menuut later troffe ze mekaar in de keuken. Buiten stonde alle huize nag op hullie plaas, had Harm
zien.
"Wat was dat, die knal??", vroeg ie en hai zag puur wit om z'n neus.
"Oôze pap", huilde Aaf. En ze pakte ergens 't deksel van de vloer.
"En wat is dut?", vroeg Harm weer. Een klieder warme pap was van 't zolder of in z'n nek vallen.
"Dat is ok pap", snotterde Aaf weer, "die knal, die klodder in je nek, die slierte an de zolder en op
de grond, 't is allegaar pap."
"Allegaar pap", bromde Harm die nag niet persies deur had, wat 'r nou oigenlijk beurd was. "Overal pap,
behalve strakkies in m'n bord", zoveul begreep ie d'r wel van.
Veul zoide Aaf en Harm niet meer teugen mekaar. Samen hewwe ze de keuken weer papvrai maakt en
's middes atte ze gortpap.
Hoorn, najaar 1993.
Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.