Bibliotheek » West-Friesland toen en nu » Deel 13. Ziel en zaligheid » pagina 56-59
De katholieke kerk van De Noord, de Heilig Hart van Jezuskerk uit 1910 aan de Middenweg, mag wel een heel bijzonder herkenningspunt worden genoemd in het polderland van de Heerhugowaard. Een eeuw geleden stond de kerk eenzaam in een weiland met verderop wat huisjes en boerderijen. Tegenwoordig is het godshuis omgeven door bebouwing en op geringe afstand ligt het Alton-glastuinbouwgebied met een groot aantal dag en nacht verlichte kassen.
De kerk in De Noord heeft een rijk bewerkte toren, bekroond met een haast Russisch aandoende koepel, een even boeiend
torenlichaam en een voorgevel die aan San Vitale in Ravenna
doet denken.
Wat maakt deze kerk zo bijzonder? Verreweg de meeste
(katholieke) kerken in de 19de eeuw ontleenden hun vormen
aan de middeleeuwse gotische stijl, die immers werd gezien als
dé kerkelijke stijl bij uitstek. West-Friesland kent er ettelijke.
Deze honderdjarige kerk kreeg echter buitenom een stijl die
niet zou misstaan in Parijs, Brussel, of Londen. Daar verrezen
in diezelfde tijd de Sacré Coeur, de Heilig Hartkerk op de
Koekelberg (Brussel) en de katholieke Westminster kathedraal in een bouwstijl die het best kan worden omschreven als
Romaans-Byzantijns.
Als architect van de nieuwe Heilig Hartkerk aan De Noord
werd C.P.W. Dessing aangezocht, een aannemer-bouwmeester
uit Gouda. Naast profane werken als scholen, gestichten en de
watertoren van Utrecht, had deze een aantal grote katholieke
kerken op zijn naam staan. Zoals bijvoorbeeld de
Vincentiuskerk in Amsterdam. Alom bekend was Dessing door
de Sint-Jozefkerk (Gouwekerk) in Gouda.
Voor het exterieur van de ‘basiliek’ van Heerhugowaard liet hij
zich waarschijnlijk leiden door de intenties van de bouwheren.
Daarmee kreeg de kerk een extra triomfalistische uitstraling.
Het interieur is mede door het gebruik van gele baksteen in
een soort art deco-setting zeer helder, haast feestelijk.
Hoewel de kerk in sommige opzichten soms wat hardhandig is
aangepast aan de moderne geloofsbeleving (het neogotische
altaar verdween bijvoorbeeld), zijn de binnen- en buitenzijde
de moeite van het bezichtigen meer dan waard. In de apsis
werden vijf wonderschone gebrandschilderde ramen geplaatst
met taferelen uit het Nieuwe Testament.
Ook de directe omgeving van de kerk is met zorg ingericht.
Het oude pensionaatgebouw heeft plaats gemaakt voor een
ruimer verenigingsgebouw. De stijlzuivere pastorie wordt
gebruikt voor vergaderingen en andere bijeenkomsten.
Verder wordt de tuin opgesierd door een ‘Boom des Levens’ en heeft het kerkhof een parkachtige aanleg.
Verrassend tenslotte is op het grote plein, links van de kerk,
een fraai bronzen beeld, voorstellend Moeder Anna die Maria
de Schrift leert lezen.
Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.