Bibliotheek » West-Friesland toen en nu » Deel 7. Sporen van strijd » pagina 44-47
Aan de smalle, wat bochtige Dorpsweg in Oudkarspel staat op nummer 882 een herenhuis met een voorname uitstraling. Het zal gebouwd zijn in de tweede helft van de 19de eeuw. Dat wat strenge voorkomen had te maken met de bewoner waarvoor het gebouwd werd: de bovenmeester van de dorpsschool. Hij was in die dagen een persoon waar men tegen opzag. Zo'n man moest een deftig huis hebben.
Het schoolmeestershuis omstreeks 1960.
(WFA)
Van schoolmeesters werd in vroeger dagen verwacht dat ze een voorbeeld waren van degelijkheid en goede
zeden. Zíj waren het aan wie een groot deel van de opvoeding van de jeugd was toevertrouwd.
Voor de bovenmeester, het hoofd van de school, gold dat zo mogelijk in nog sterkere mate. De kleine
gemeenschap in het Oudkarspel van 1899 kon het dan ook niet verkroppen dat ‘meester’ open
en bloot liet blijken dat die goede zeden door hem maar matig of zelfs helemaal niet werden nageleefd.
In een kleine dorpsgemeenschap blijft niets onopgemerkt.
(RAA)
Op 21 november 1898 had de gemeenteraad een benoeming bekrachtigd van ene mejuffrouw Van Oorschot uit
Kampen. We hebben geen afbeelding van haar, maar ze moet op meester Hoffmans een verpletterende indruk
hebben gemaakt. Het was dan ook niet handig dat ze een kamer kreeg in het schoolhuis waar meester en
zijn vrouw tot dan toe ongestoord hun leven hadden geleid. Om kort te gaan: meester werd tot over zijn
oren verliefd op de nieuwe leerkracht en stuurde zijn echtgenote het huis uit. En toen waren de poppen
aan het dansen. Oudkarspel pikte het niet en kwam in opstand. We weten niet of het fraaie uiterlijk
van mejuffrouw Van Oorschot die woede heeft beïnvloed, maar het was bar. De ruiten van het schoolhuis
werden ingegooid, de tuin werd vernield, er waren betogingen en de toestand dreigde uit de hand te
lopen.
Het schoolmeestershuis omstreeks 1960.
(WFA)
De enige veldwachter in het dorp was niet meer opgewassen tegen de volkswoede en burgemeester Kroon
zocht het hogerop. Het resultaat was de komst van zeven extra veldwachters die werden ingekwartierd
bij het kinderrijke gezin van veldwachter Prijs. Dag en nacht werd het schoolhuis bewaakt, maar dat
maakte de massa alleen maar nijdiger.
Op 20 maart 1899 nam de druk op de ketel toe. De burgemeester zwichtte tenslotte en mejuffrouw Van
Oorschot werd per rijtuig naar de trein gebracht. Op 1 mei volgde haar eervol ontslag door de
gemeenteraad. Eén dag na het vertrek van zijn lief verliet ook meester Hoffmans de gemeente.
De voormalige openbare lagere school aan de Dorpsstraat staat tegenover
het Museum 't Regthuis. Het pand biedt onderdak aan Stichting Het Behouden Huis. (Foto TM)
Maar hij keerde terug. Op 30 april kwam hij op station Noord-Scharwoude aan en hij werd op zijn tocht
naar het dorp begeleid door twintig veldwachters en een inspecteur. Oudkarspel pikte het weer niet en
de politie-escorte moest er ook de volgende dagen voor zorgen dat de man veilig in zijn school kon
komen. Uiteindelijk kon Hoffmans niet meer op tegen de hetze. Hij vertrok in het najaar van 1899
definitief uit Oudkarspel.
Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.